อ่านจบอย่าลืมคอมเม้นต์น่ารักๆเด้อคะ 🙂
“…เจ้าพี่…”คราวนี้ไม่ใช่แค่จูบแต่ร่างทั้งร่างของยูริถูกจับให้ลงไปนอนบนเตียงหินของตัวเอง โดยมีพระสวามีใจร้ายกักกุมตัวเค้าจากด้านบน สายตาคมที่มองเรือนร่างของเค้าด้วยความเสน่ห์หาทำให้ยูริต้องเอามือมาปิดใบหน้าเอาไว้ด้วยความอาย…รู้สึกราวกับว่าถูกมองแบบเปลือยเปล่าไร้อาภรณ์
“เจ้านี่มัน…”เสื้อผ้าของยูริถูกถอดผ่านหัวอย่างรวดเร็ว แผ่นอกนิ่มถูกปกปิดโดยมือของผู้เป็นเจ้าของเพราะอายในเรือนร่างที่แตกต่างจากคนข้างบนอย่างสิ้นเชิง แต่พอเอามือมาปิดด้านบน กางเกงด้านล่างก็ถูกดึงออกอย่างไม่ทันตั้งตัว ยูริพยายามรั้งเอาไว้แต่สู้แรงขององค์รัชทายาทที่แข็งแรงเกินมนุษย์เผ่าอื่นอยู่แล้วด้วยไม่มีทางเลยที่ยูริจะฝืนได้
“อย่ามองหม่อมฉันเลย…มันไม่น่าดู”เสียงกระท่อนกระแท่นหวานจับใจยิ่งทำให้อยากจะย่ำยีให้สมกับที่ทำให้เค้ามีอารมณ์ขนาดนี้ ถ้าไม่ยั่งใจไว้มีหวังว่าร่างน้อยนี่คนแหลกเหลวเป็นแน่ ก็ใครใช้ให้เรียกขานเค้าด้วยเสียงที่หวานจับใจขนาดนั้นกัน ไหนจะท่าทางเขินอายราวกับสาวแรกแย้มนันอีก
“เอามือออกของเจ้าออกซะ ยูริ”เสื้อผ้าเนื้อดีที่ประณีตตัดเย็บที่อยู่บนเรือนกายกำยำถูกโยนลงบนพื้นเย็นอย่างไม่ใยดี อกกว้างตึงแน่นด้วยกล้ามเนื้อเอวสอบไร้ไขมัน ทำให้ยูริละสายตาไปไหนไม่ได้ หากว่าเป็นชายอื่นยูริคงไม่รู้สึกเช่นนี้ แต่นี่คือบุรุษที่ผู้คนทั่วอาณาจักรใกล้ไกลต่างก็หลงไหลอยากครอบครอง…
“หม่อมฉัน…อ่ะ…อย่า”ส่วนพองร้อนของพระสวามีกดทับบดเบียดกับหว่างขาของเค้า ยิ่งทำให้มันร้อนมากยิ่งขึ้น ยูริไม่รู้จะจัดการความรู้สึกที่ก่อตัวขึ้นมายังไงจริงๆเพราะเค้าทั้งอายทั้งรู้สึกดี
“ถ้าจะปฏิเสธก็ทำให้หนักแน่นกว่านี้พระชายา…อย่าห้ามเราทั้งๆที่เจ้ายังขยับสะโพกของเจ้าแบบนี้”ยูริลืมตาขึ้นมามองบุรุษที่อยู่บนร่างของเค้า วิคเตอร์กำลังปั่นป่วนตัวเค้า กำลังพาไปสู่ประตูอีกด้านนึงที่เค้าเคยไปเมื่อตอนที่องค์รัชทายาทเสด็จเยือนตำหนักของเค้าเป็นครั้งแรก…ในยามนั้นทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมากและน่ากลัวจนอยากจะหายไปจากตรงนั้น แต่บัดนี้ทุกอย่างมันช่างหลอกล่อให้เข้าไปหา สัมผัสและลิ้มรส
“ไม่นะฝ่าบาท…อย่าจับ”ยูริผวาตัวขึ้นเมื่อฝ่ามือเย็นจะเข้ามากอบกุมส่วนน่าอายของเค้า
“งั้นก็ได้ เราไม่จับแต่เราจะให้เจ้าจับเอง…”ร่างบางเนื้ออิ่มสะท้านไปทั่วกายเมื่อเค้าถูกนำทางให้สำเร็จความใคร่ด้วยตนเองต่อหน้าเทวดาจำแลงองค์นี้ ความรู้สึกแปลกใหม่ที่เค้าไม่คุ้นเคยทำให้หยาดน้ำใสไหลย้อยเปรอะเปื้อนไปทั้งมือ ความร้อนของมือตนเองกับอุณหภูมิเย็นของมือที่พามือของเค้าชักขึ้นชักลงยิ่งทำให้สติกระเจิง
“ฝ่า…บาท ขอร้องหม่อมฉันจะไม่ไหว…”หลังจากพูดออกไปมือขององค์วิคเตอร์ก็คลายออก ร่างแกร่งสอดร่างตนเองไปข้างใต้แล้วจับร่างบางๆปานจะหักได้ขึ้นมานั่งบนตักตัวเอง
“แบบนี้ต้องดีกว่าแน่ๆ ชายาของเรา”กลายเป็นว่าส่วนพองโตที่อยู่ใต้กางเกงนั้นถูกจับออกมา…แม้ว่ายูริจะเคยได้เห็นสิ่งนี้มาแล้วซ้ำยังเคยถูกบังคับให้รับเข้าไปไว้ในปากแต่ความรู้สึกในตอนนั้นมันเทียบไม่ได้เลยกับตอนนี้…ที่ในร่างมีแต่ความรู้สึกวูบวาบไปทั่วตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า มือใหญ่กอบกุมมือของเค้าให้โอบล้อมแท่งเนื้อร้อนทั้งสองเข้าด้วยกัน ความลื่นของหยาดน้ำสวาททำให้การขยับยิ่งลื่นไหล ยิ่งส่วนหัวมนๆของแท่งเนื้อเล็กเสียดสีไปกับความใหญ่โตยิ่งทำให้คนตัวโตยิ่งอยากจะขยี้ให้รู้สึกมากกว่านี้อีก
“ดีมั้ย…ยูริ”แว่นใสเลื่อนหล่นลงมาจนเกือบจะหลุดออกก็ถูกจับให้เข้าที่โดยพระสวามีของเค้าเอง เหมือนกำลังจะบอกว่าอยากให้เค้าได้เห็นมันอย่างชัดเจน…อยากให้รับรู้ครบทุกสัมผัส ดวงตาสีน้ำทะเลใส ลิ้นร้อนแลบเลียทั่วริมฝีปากราวกับเห็นเค้าเป็นขนมหวานรสเลิศ
“ดะ…ดี…ดีมาก…พะ ยะ…คะ ไม่ไหวแล้ว…หม่อมฉันทนไม่ไหว”สิ้นเสียงแก่นกายน้อยก็ปล่อยหยาดน้ำสีขาวขุ่นข้นออกมาเป็นทาง ร่างกายอิ่มหอบแฮ่กจนตัวโก่ง วิคเตอร์ส่งเสียงไม่พอใจเท่าไหร่ที่พระชายาของตนชิงเสร็จไปก่อน
“เห็นแก่ตัวจริงๆเลย เสร็จไปก่อนซะได้”ร่างสง่างามคว้าเสื้อมาใส่อย่างเซ็งๆทั้งๆที่เค้าก็ยังไม่ได้ปลดปล่อย เดิมทีก็แค่อยากแกล้งให้เขิน ไปๆมาๆกลายเป็นว่าการเรียกเค้าว่า ‘เจ้าพี่’ นั้นเป็นการปลุกยักษ์ในตัวของเค้าให้ออกมาผงาดแบบนี้ได้ ต่อมาก็อยากจะเสร็จสิ้นความปรารถนาพร้อมกัน แต่พระชายาซื่อบื้อของเค้าก็ดันเสร็จไปก่อน ครั้นจะให้หาเศษหาเลยต่อ คงจะจบด้วยการย้ำยีความบริสุทธิ์ผุดผ่องนั้นให้แหลกคามืออย่างแน่นอน
“เอ่อ…ฝ่าบาท…ให้หม่อมฉัน…ให้มั้ย”วิคเตอร์ที่กำลังจะใส่กางเกงให้เข้าที่ก็พบว่ามือเล็กของคนที่ร้องครวญครางเมื่อครู่กลับมาดึงเสื้อของเค้าไว้แล้วยังพูดด้วยเสียงเบาหวิว
“เจ้าว่าอะไรนะ พูดดังๆหน่อยเราไม่ได้ยิน”ครานี้องค์รัชทายาทแห่งปราการน้ำแข็งไม่ได้แกล้งแต่เพราะไม่ได้ยินจริงๆจึงถามให้พูดใหม่
“หม่อมฉัน…จะทำให้ฝ่าบาทบ้าง…”ตอนนี้เค้าอยากจะถามออกไปดังๆว่าใครสั่งใครสอนให้พูดคำแบบนี้ด้วยการช้อนตาขึ้นมองด้วยสายตาแบบออดอ้อนเช่นนี้กัน จากที่จะระงับอารมณ์ไม่ให้เตลิดแต่เห็นทีจะห้ามไม่อยู่อีกต่อไป แท่งเนื้อร้อนผิดอุณหภูมิของชาวยักษ์น้ำแข็งถูกปลดออกมาจากกางเกงอีกครั้ง ยูริกลืนน้ำลายอย่างยากลำบากเมื่อเห็นถึงขนาดที่อยู่ในมือของเค้า…มันอวบและใหญ่มากเกือบเท่าแขนของเด็กน้อยเลย
“เลียมันสิยูริ เหมือนที่เจ้าเคยทำไง…”ลิ้นร้อนแตะเบาๆราวกับกลัวว่ามันจะทำอันตรายใส่ แต่นั่นก็ยิ่งให้ตำนานของแผ่นดินองค์นี้ขบกรามสวยแน่นระงับอารมณ์ที่ก่อตัวขึ้น
“อื้ออ….อื้ออออ”พอทำความรู้จักได้ครู่เดียว นิ้วเย็นๆก็จับริมฝีปากเล็กให้ถ่างออกกลายเป็นภาพลามกสุดแสนบรรยาย น้ำลายใสๆเปรอะเปื้อนไปหมด แก่นกายร้อนถูกยัดเข้าจนกระพุ้งแก้มนูนออกมาส่วนรอยหยักช่วงส่วนหัวไล่กับลิ้นเล็กเบาๆ เทคนิคพื้นๆที่ทำโดยความรู้สึกเดียงสากลับยิ่งทำให้เค้าร้อนรุมอยากจะกดร่างใหญ่โตเข้าไปด้านในชื้นแฉะที่ยังไม่มีใครเคยรุกล้ำเหลือเกิน
“อ๊าาาา…แบบนั้นแหละพระชายา เอ็นดูตรงส่วนหัวหยักตรงนี้ด้วย…เราชอบ”ดวงตาปรือหวานของยูริมองส่วนที่เชื่อมต่อระหว่างส่วนหัวบานใหญ่กับลำท่อนแกร่ง…ตรงนี้อย่างนั้นเหรอ…ลิ้นร้อนไล้ขึ้นลง ตวัดไปมาจน ความแข็งแกร่งนั้นกระตุกขยับไปมาอย่างแรงจนไถไปกับใบหน้าของเค้า ตามสัญชาติญาณของสัตว์ที่ตกอยู่ภายใต้ตัณหาแล้วนั้นย่อมทำไปตามอารมณ์ที่รู้สึก ริมฝีปากชื้นจูบเม้มไปทั่วท่อนเนื้อแข็ง จนเจอกับส่วนฐานที่ห้อยอยู่ด้านล่าง ยูริแทบไม่มีสติในการคิดอะไรนอกจากอยากให้พระสวามีพอใจเท่านั้นจึงรับเอาส่วนนั้นเข้ามาในปากดุนดันด้วยลิ้นที่วนเป็นวงกลม
“อ๊า…ดี…เจ้ามีพรสววรค์เหลือเกิน…เรื่องลามกแบบนี้ เอาสิดูดมันเข้าไปเลยพระชายา ทำในสิ่งที่เจ้าถนัดสิ”คำพูดที่หยาบโลนกลับยิ่งกระตุ้นให้เค้าดูดดื่มมันแรงขึ้นไปอีก ก่อนจะวนไปยังส่วนปลายหัวที่มีหยาดน้ำรสชาติแปลกๆไหลออกมา คราแรกที่ได้ลิ้มรสก็รู้สึกแปลกจริงๆ…แต่มันก็ยิ่งเย้ายวนอารมณ์ให้มากขึ้น ตอนนี้ในหูของเค้าไม่ได้ยินเสียงอะไรนอกจากเสียงครางต่ำๆอย่างพึงใจกับเสียงดูดเลียน่าอายนั่น
“ยูริ…เจ้าแข็งทั้งๆที่เพิ่งจะเสร็จได้ยังไง…หรือเจ้าเสร็จเพราะดูดเลียตรงนั้นของบุรุษงั้นเหรอ”สัมผัสของมือที่จับศีรษะของเค้าเข้าออกหยุดลงเมื่อเห็นว่าแกนกายน้อยๆแข็งขันขึ้นมาเช่นกัน…ยูริรู้สึกอับอายแต่ก็รู้สึกดีกับคำพูดลามกแบบนี้…จนสั่นไปทั้งร่าง
“อย่า…อย่าทำแบบนั้นพะยะคะ…อ๊าาา”เพียงชั่ววินาทีร่างนิ่มก็ถูกจับให้อยู่ด้านบนในท่าที่ตัวของเค้าถูกสลับด้านกับองค์รัชทายาท ทำให้บัดนี้ส่วนล่างของเค้าอยู่เบื้องหน้าของวิคเตอร์และเค้าเองก็ถูกส่วนใหญ่โตนั่นกระตุกฟาดหน้าเค้าเบาๆ
“เอาสิ…เราจะช่วยร่างกายร่านสวาทของเจ้าเอง ยูริ”มือเย็นๆรูดรั้งส่วนอ่อนไหวสีชมพูสวยไม่เบานัก ซ้ำตอนนี้ลมหายใจเย็นแผ่วยังอาบไล้ที่รูร้อนด้านหลังอีกด้วย ยูริเกรงตัวแน่นเพราะความเสียวซ่านมันทำให้เค้าไม่เป็นตัวเอง
“ยูริ…อย่ามัวแต่เสียวสิ จัดการมันดีๆหน่อย”อีกมือที่ว่างอยู่จับท่อนเนื้อของตัวเองให้ตบปากสวยๆของร่างอิ่มให้ทำหน้าที่ของตัวเอง
“อื้อ…อื้ออออออ….อ๊ะ”นิ้วเย็นๆชุ่มด้วยหยาดน้ำจากด้านหน้าของพระชายาที่ปล่อยออกมาเปื้อนไปหมดถูกป้ายไปทั่วรูร้อนด้านหลัง ยูริแหงนหน้าขึ้นด้วยความรู้สึกแปลกใหม่ที่มีนิ้วของคนอื่นบุกรุกเข้าไปด้านหลัง มันก็เจ็บแต่แค่ครู่เดียวความเจ็บก็เลือนหายไปเป็นความรู้สึกเสียวซ่านเหมือนสิ่งที่เก็บกดจากแกนกายเล็กจะปะทุออกมา…
“ตรงนี้เหรอยูริ…ชอบมั้ยที่เรากดตรงนี้ย้ำๆ”ยูริที่มีส่วนร้อนใหญ่โตอยู่ปากก็ครางออกมาอย่างไม่ได้ศัพท์
“ออบอ่ะ…อาาาอาาาอื้อ”ยิ่งแกล้งก็ยิ่งดูดรั้งของส่วนนั้นขององค์ชายแดนเหนือร้อนแรงมากขึ้นไปอีก ตอนนี้เค้าก็ใกล้จะถึงจุดสุดท้ายของอารมณ์แล้ว เพราะสัมผัสที่ร้อนแรงไร้เดียงสาของยูริที่ทำให้เค้าอยากจะฝังร่างของเค้าเข้าไปเหลือเกิน นิ้วเย็นสอดใส่กดย้ำจุดนั้นของร่างบอบบางนักเข้าไปอีกจนกระทั่ง
“เจ้าพี่วิคเตอร์…หม่อมฉันจะปล่อยแล้ว…อ๊ะ อ๊าาาา”
“แม่งเอ้ย…พูดแบบนี้เราก็ทนไม่ไหวพอดีสิ”วิคเตอร์พลิกร่างน้อยให้โก่งโค้งยกสะโพกขึ้นก่อนจะรูดรั้งของตัวเองจนปลดปล่อยใส่บั้นท้ายนวลเนียนสวยจนเลอะเทอะลามกไปหมด…จากนั้นร่างของยูริก็ล้มตัวนอนหลับไปทั้งแบบนั้นเหลือแต่ร่างสูงใหญ่ต้องเอาผ้ามาเช็ดส่วนเปรอะเปื้อนต่างๆให้แล้วจึงอุ้มพระชายากลับห้องบรรทมของตัวเอง
VICTUURI*H 