“อื้อ…อื้มมม…ท่านซึงกิล…ได้โปรดเบาหน่อยขอรับ…ม่ะ…มันรู้สึกเกินไป”ยอดอกสีพีชถูกนิ้วเย็นบดขยี้จนช้ำกว่าเดิม ความวาบหวามถูกดันให้รู้สึกเสียวเป็นระรอก ทั้งๆที่บทร่วมรักมีมาตั้งแต่ช่วงหัวค่ำจนบัดนี้ก็ผ่านมาหลายชั่วโมง แต่ความกระสันยังมิวางวายจางไป ลิ้นร้อนไกล้เกลี่ยไปทั่ว เม็ดทับทิมสวยที่บวมช้ำ ซึงกิลดูดเลียมันอย่างตะกละตะกราม ร่างเล็กทำได้เพียงบิดสะโพกไปมาเพื่อบรรเทาความรู้สึกเสียวที่ก่อขึ้น
“ท่าน…ซึงกิล…อื้ออออ สะ…ใส่เข้ามา”เนื้อตัวบอบบางหงายขึ้นจับข้อมือแข็งแกร่งให้หยุดหยอกล้อเสียที นิ้วเล็กเบิกช่องทางสีหวานที่บวมแดงออกน้ำสีขาวขุ่นที่ถูกปลดปล่อยก่อนหน้านี้เย้มออกท่วม ซึงกิลเผลอกลืนน้ำลายเมื่อเห็นภาพตรงหน้า ร่างแกร่งยกตัวเล็กบางนั่นให้สูงขึ้นก่อนจะแนบชิดสิ่งแข็งขันร้อนผ่าวเข้ากับสิ่งที่ยั่วยวนเค้าก่อนจะเสือกกายเข้าออกด้วยแรงที่มี
“อ๊าาาาา ยะ…ใหญ่จัง…ท่าน…ซึง….”แท่งเนื้อร้อนถูกดึงออกเกือบจะหลุดก่อนจะกระแทกเข้าอย่างแรง พิชิตตัวสั่นเสียวไปทั่วร่างรู้สึกได้ถึงความแข็งขันที่มากขึ้น คมเขี้ยวแหลมๆงับเบาๆที่ปลายหู ลมหายใจร้อนแรงเบารดใบหน้าหวาน ดวงตาสีดำสนิทสบเข้ากับดวงตาปรือหวานที่จ้องมองมาที่เค้าเช่นกัน น่าแปลกที่ริมฝีปากของทั้งสองดึงดูดเข้าหากันราวกับมีแรงดึงดูด
“อื้อ….เจ้าอย่ารัดแน่นแบบนั้นสิ”องค์รักษ์หนุ่มพลิกร่างเล็กสีหวานให้คว่ำลง จับเอาสะโพกนิ่มยกขึ้นแล้วกระแทกแรงลงไป แต่ดูเหมือนว่าพออยู่ในท่านี้แล้ว พิชิตจะรู้สึกว่ามัน “ลึก” กว่าเดิมจึงเผลอรัดจนแน่น อีกแต่ไม่กี่ครั้งที่ซึงกิลขยับกายพิชิตก็เกรงตัวแหงนหน้าขึ้นกัดริมฝีปากเน้นจะแทบช้ำ
“พิชิต หันมาทางนี้ ให้เราได้จูบเจ้า”ใบหน้าหวานหันกลับมารับรสจุมพิตที่แสนเอาแต่ใจนั่น ตัวพิชิตเองก็ทนรสสวาทไม่ไหวเช่นกันจึงตอบรับไป เลียงชื้แฉะของบางอย่างที่ผุดเข้าผุดออกยิ่งเร้าอารมณ์เป็นที่สุด ยิ่งสิ่งใหญ่โตนั่นเข้าออกรวดเร็วแค่ไหน ร่างสีน้ำผึ้งก็เหมือนจะละลายลงตรงนั้น
“ข้าไม่ไหวแล้ว…จะ…จะเสร็จ…อ๊าาาาาา“ซึงกิลไม่ยอมผ่อนแรงซ้ำยังเร่งจังหวะให้กระชั้นมากไปอีก มือหนารูดรั้งเอาท่อนเนื้อที่ชุ่มฉ่ำนองไปด้วยหยาดปรารถนา มือเล็กได้แต่ปัดป่ายราวกับหาที่ยึดเหนีี่ยว
“ขออนุญาติสิ…พิชิต…”เสียงที่ได้ยินราวกับไม่ใช่เสียงของบุรุษที่ร่วมรักกันอยู่ มันเป็นน้ำเสียงที่ออดอ้อนเปี่ยมด้วยความรู้สึกเกินไป…แต่พิชิตเองก็สนใจอยู่กับแค่รสรักที่กำลังจะผลิบานเท่านั้น จึงรีบตอบไปด้วยน้ำเสียงสั่นเครือ
“ขอ…ขอให้ข้าเสร็จด้วยเถอะขอรับ…อ๊าาาาา“พอสิ้นคำร้องขอ มือขาวซีดหยาบกระด้างก็เร่งจังหวะในการรูดรั้งมากขึ้นจนน้ำสีขุ่นขาวไหลทะลักออกมา ช่องทางบวมบีบรัดซะจนซึงกิลทนต่อไปไม่ไหวจึงได้ปลดปล่อยไปในเวลาไล่เลี่ยกัน…
VICTUURI*H 