อ่านจบอย่าลืมเชียร์ราชาโอตาเบคและนุ้งโอะนะคะ
“เอาสิ รีบหน่อยข้าต้องรีบไป“มีใครเคยบอกมั้ยว่าไอหน้านิ่งๆที่ทำเหมือนคนอื่นเค้าเป็นคนโง่นี่มันน่าถีบชิบหาย ยูริโอะได้แต่ข่มอารมณ์ตัวเองไม่ให้เข้าไปต่อยซักหมัด มีอย่างที่ไหนในคืนแต่งงานบอกว่าให้รีบหลับนอนกัน เพราะจะรีบไป ชักจะหยามกันเกินไปหน่อยแล้ว
“เร็วเข้าสิ”มือหนาปลดเสื้อของตัวเองอย่างรวดเร็วเมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายได้แต่ทำปากพงาบๆเหมือนจะด่า แผ่นอกหนาที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเนื้อที่สมบูรณ์แบบและรอยแผลทำให้ดวงตาสีอความารีนถูกสะกดอยู่ตรงนั้น ตั้งแต่เกิดมายังไม่เคยเห็นเรือนร่างของใครที่สมชายได้ขนาดนี้เลย แม้แต่พวกทหารเถื่อนก็ไม่สามารถจะมีร่างกายที่ตรึงสายตาไว้ขนาดนี้ได้เลย ผิวแทนเพราะแดดเนียนสวย รอยแผลเป็นใหญ่นูนที่อยู่ตรงช่วงหน้าท้องเลยไปถึงส่วนสามเหลี่ยมที่มีขนลากต่ำลงใต้กางเกง
“อย่ามัวแต่จ้องสิ จะทำอะไรก็ทำ”งั้นต่อยปากแทนได้มั้ยล่ะ ยูริโอะแม้จะเป็นเด็กหนุ่มอายุแค่สิบห้าปีแต่เค้าก็รู้ว่าเรื่องแบบนั้นมันต้องทำยังไงบ้าง เค้าไม่ใช่องค์ชายรองยูริที่ซื่อบื้อไปทุกเรื่องซะหน่อย
มือน้อยคว้าเสื้อสีขาวรัดแนบตัวออก แผ่นอกขาวอมชมพูสวยทำให้องค์ราชาถึงกับจ้องไม่วางตา จะว่าไปก็งดงามตามที่ลือกันจริงๆ ติดอยู่ตรงที่ชอบทำหน้าพิกลเหมือนพวกนักเลง ลิ้นร้อนของกษัตริย์ยอดนักรบแลบเลียที่ริมฝีปากหยักสวยของตนราวกับกำลังจะได้ลิ้มรสอาหารจานเด็ด ยูริโอะเผลอมองจนค้างนิ่งอยู่แบบนั้นจนมือหนาต้องช่วงถอดกางเกงแนบเนื้อที่่เข้ารูปจนเห็นสัดส่วนแสนที่ยังคงไม่โตเต็มที่แต่เย้ายวนชวนมอง
“ข้าถอดเองได้น่า หวาาา ทำะไรของเจ้าน่ะ ปล่อยนะเว่ย!”ร่างกายเล็กที่เปลือยเปล่าราวกับเด็กน้อยถูกจับให้นอนลงพับข้อขาจนติดอก รูเล็กสีสวยที่สั่นระริกถูกจับจ้องแบบชนิดที่หนีไม่พ้น ทั้งแขนทั้งมือดิ้นหนีบุรุษหน้าหล่อคมจนที่นอนยับไปหมด แต่ก็ไม่ได้ทำให้โอตาเบคสะเทือนเลยแม้แต่น้อย ซ้ำข้อเท้าเรียวเนียนสวยยังถูกจับให้ชี้ขึ้นด้วยมือข้างเดียว ส่วนมือแกร่งอีกข้างกลับง่วนอยู่กับการเปิดลิ้นชักควานหากระปุกสีใสที่บรรจุครีมสีขาวนวลออกมา แล้วจึงป้ายลงรูสวาทที่แห้งให้ชุ่มชื้นเตรียมรับตัวตนของเค้าเข้าไป
“อย่าดิ้นนักจะได้มั้ย เด็กน้อยอย่างเจ้าทำอะไรไม่เป็นหรอก นอนนิ่งๆเถอะ”นางฟ้าองค์น้อยเหมือนโดนคำพูดว่าเด็กแสกหน้าเข้าอย่างจัง เด็กแล้วมันทำไมวะห่ะ ไอราชาควายถึก
“ข้าทำได้ ข้าทำเอง ปล่อยสิวะๆๆๆๆ”มือเล็กระดมทุบที่ไหล่แข็งๆอย่างบ้าคลั่งจนราชาผู้โหดเหี้ยมอยากจะหยิบกริซที่ซ่อนอยู่ใต้เตียงมาแทงให้ตายเป็นผีเฝ้าห้องซะเลย และราชาก็เป็นฝ่ายถอยออกมาเพราะระอาเจ้าเด็กนี่เหลือทน
“จะทำอะไรก็ทำ”พูดจบโอตาเบคก็ยกร่างเบาหวิวขึ้นนั่งตรงหวางขาแข็งแรง ความร้อนของกายเนื้อที่ได้สัมผัสวูบวาบกับอากาศแห้งๆเย็นๆของทะเลทรายยามค่ำทำให้นางฟ้าน้อยอยู่ไม่นิ่งเลย สะโพกเนียนพยายามหลบส่วนของบุรุษที่เปลือยเปล่าอยู่ด้านล่างยิ่งอยู่แบบนี้นานเท่าไหร้ก็ยิ่งน่าอับอายมากขึ้นเท่านั้น ยูริโอะได้แต่เง้อๆงะๆทำตัวไม่ถูก
“จะเริ่มได้รึยังล่ะ”เสียงทุ้มแสดงออกถึงความเบื่อหน่ายอย่างที่สุด นี่ถ้าไม่เพราะต้องสู่ขอเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเปรียบทางการเมืองแล้วล่ะก็คนอย่างราชาโอตาเบค อัลติน แห่งเมืองทะเลทรายทมิฬคาซัค คงไม่หาเหาใส่หัวโดยการมีพระชายาหรือองค์ราชินีเป็นตัวเป็นตนหรอก อย่างมากก็คงเป็นสนมไว้สนองกายยามค่ำคืนเท่านั้น โอตาเบคเองก็สงสัยอยู่เหมือนกันว่าทำไมองค์ชายเล็กที่รัชทายาทวิคเตอร์ผู้หลงตัวเองปรารถนาเป็นบ้าเป็นหลังทำไมถึงมาอยู่ที่นี่ได้ แต่งานของราชาผู้ปกครองไพร่พลเป็นแสนๆคนก็คร้านจะไปสืบหา เอาเป็นว่าจะเป็นใครก็ได้ทั้งนั้นแหละ แค่ทางฮาเซตสึส่งคนมาตามกระแสรับสั่งก็ถือว่าใช้ได้
“ก็กำลังจะเริ่มนี่ไง รีบมาก็ไปตายซะไป”ไหนใครก็บอกว่าองค์ชายยูริโอะแห่งเมืองท่าฮาเซตสึเป็นภูตองค์น้อยที่แสนหวานยังไงล่ะ เหมือนเด็กน้อยปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมมากกว่า แถมยังหยาบคายเหลือเกิน มองครู่เดียวก็รู้ได้ทันทีว่าไม่ต้องเสียเวลาเข้าห้องนี้อีกเป็นครั้งที่สอง ชายหนุ่มหน้าคมลอบถอนหายใจเบาๆ
มือน้อยๆที่พยายามจะไม่ให้สั่น กอบกุมแท่งเนื้อที่ห่อเหี่ยวสงบนิ่งไร้อารมณ์ของราชาทะเลทรายขึ้นมารูดรั้งเหมือนที่เคยทำกับตัวเอง…แต่ไม่ยักว่ามันจะแข็งเลย ยูริโอะนั่งปลุกปั้นมันอยู่หลายนาทีแต่ก็ไม่มีการตอบรับอะไรกลับมา มันยังคงอ่อนตัวอยู่แบบนั้น
“เจ้าตายด้านเหรอ หรือว่านกเขาไม่ขัน”
“ห่วยเองก็มาโทษคนอื่น ลีลาอย่างเจ้ามันเหมือนรูปปั้นที่สวยอย่างเดียวแต่ทำอะไรไม่ได้”หมดอารมณ์จะทำต่ออย่างแท้จริงร่างสูงใหญ่ของนักรบผละออกและเตรียมจะลุกเดินออกไปแต่มือขาวบอบบางก็คว้าแขนเค้าเอาไว้
“อย่ามาดูถูกกันนะเว่ย ข้าคนนี้จะทำให้เจ้าขาดข้าไม่ได้เลยคอยดู”คนตัวเล็กผลักองค์ราชาให้นั่งลงก้บเตียงส่วนตัวเองคว้าขวดเหล้าที่ถูกตระเตรียมไว้เพื่อคู่อภิเษกมาดื่มอักๆจนหายไปครึ่งขวดเพื่อย้อมใจ จะว่าไปรสชาติก็ไม่แย่เลย หวานๆเหมือนน้ำผึ้งแต่รสขมจางๆที่มาในจังหวะที่กลืนมันดีไม่น้อยเลย โอตาเบคที่เห็นองค์ชายเล็กดื่มเหล้าหวานนั่นก็อยากจะห้ามอยู่หรอก แต่คงไม่ทันซะแล้วดันดื่มเข้าไปขนาดนั้นแล้วนี่ จึงทำแค่มองคนที่สร้างความพินาศให้กับตัวเองอยู่เงียบๆ ก็เพราะเหล้านั้นน่ะ…
“ทำไม่แม่งร้อนแบบนี้วะ…อื้มมม”เหล้านั่นน่ะมันคือเหล้าผสมยาปลุกกำหนัดเพื่อเสริมสร้างบรรยากาศสำหรับคืนวันอภิเษกไงละปกติเค้าจิบเพียงสองแก้วเล็กๆก็แทบจะหยุดสติไม่ไหว แต่นี่ล่อไปครึ่งขวด คาดว่ากว่าจะสร่างคงเช้าพอดี
“อ๊าาาา…ขะ…ข้าเป็นอะไรไป…อื้ออออ ช่วยด้วย ช่วยข้าด้วย”ร่างเล็กขาวนวลกุมส่วนอ่อนไหวของตัวเองที่จู่ๆก็ร้อนจนแทบไหม้ ความวูบวาบเสียวกระสันที่ไม่เคยพบพานมาในชีวิต ความทรมานรุนแรงมากขึ้นจนต้องทรุดตัวลงนั่งแปะลงกับพื้นหินอ่อนขัดมัน ตอนนี้เค้าหยุดตัวเองไม่ได้เลยที่จะไม่ลูบไล้ตรงนั้น โอตาเบคที่นั่งมองด้วยใบหน้านิ่งก็เริ่มจะมีปฏิกิริยา เพราะมองเห็นเรือนร่างสวยขององค์ชายแสนงาม ผมสีทองพริ้วสวยส่ายไปมาตามความทรมานที่ได้รับ เนื้อตัวขาวที่มีเหงื่อผุดพรายเต็มไปหมด ดวงตาปรือไหวเว้าวอน เสียงเล็กใสที่เมื่อครู่ยังเอาแต่สบถคำถ่อยบัดนี้กลับคราญครางไร้ยางอาย
“ชะ ช่วยด้วย…ช่วยข้า…อะ…อ๊าาา”บัดนี้องค์ชายเล็กคนงามไม่รับรู้ถึงผิดชอบชั่วดีอะไรอีกแล้วนอกจากอยากปลดปล่อยกามรมณ์เท่านั้น ร่างสวยนั้นคลานเข้ามาหาร่างใหญ่องอาจของสวามีด้วยท่าทีแสนเย้ายวน จนในที่สุดก็มาถึงหว่างขาของคนที่นั่งอยู่ปลายเตียง ยังไม่ทันที่จะได้เกริ่นอะไรแท่งเนื้อที่เริ่มพองใหญ่ขึ้นมาก็ถูกดูดเข้าไปในโพร่งปากร้อนอย่างตะกละตะกลาม เสียงดูดเข้าออกมันช่างลามกสิ้นดี ฝ่าบาทแห่งคาซัคยกยิ้มเมื่อพบว่าเด็กน้อยช่างมีพรสวรรค์ยิ่งนัก
“ใครให้เจ้าช่วยตัวเอง มีสวามีทั้งคนจะไม่ยอมให้ช้าช่วยหน่อยเหรอ?”เท้าขององค์ราชาเขี่ยมือที่รูดรั้งช่วยตัวเองอยู่ออกแล้วใช้เท้าของตนเล่นกับความอ่อนไหวที่เปียกชุ่มเลอะเทอะให้ แค่เพียงแตะไม่กี่ครั้งร่างสวยก็กระตุกสั่นปลดปล่อยออกมาจนเลอะหน้าท้องตัวเองไปหมด
“อ๊าาาาา…อี๊…เอาอีก…ทำอีกสิ ข้าชอบ”รอยยิ้มวิปริตของยูริโอะที่บ่งบอกว่าสติได้คล้อยหายไปเพราะฤทธิ์ยายิ่งทำให้องค์ราชาอยากจะระบายกามใส่เสียจริง คำขอร้องแสนตรงไปตรงมาถูกสนองอย่างง่ายดายเพราะร่างบางขององค์ชายเล็กถูกยกขึ้นมาคล่อมที่ตัก ริมฝีปากสวยถูกกลืนกิน ดูดดุนอย่างสนุก บัดนี้เหมือนว่ายูริโอะนักเลงโตกลายเป็นคนมักมากไปเรียบร้อยแล้ว ทั้งใบหน้า น้ำเสียง กริยา ที่แสดงออกนั้นไม่มีอาการอายหลงเหลืออยู่เลย
“ท่าทางเจ้าจะชอบให้ข้าจูบนะ แต่รู้มั้ยถ้าข้าจูบตรงนี้เจ้าจะเสียวกว่านี้อีก อยากให้ข้าจูบมันหรือไม่?”ยอดอกสีหวานถูกนิ้วแกร่งเขี่ยไปมาจนฝ่ายโดนกระทำต้องแหงนหน้าหนี แต่กลับยืดอดตัวเองรับสมผัสอย่างไร้ยางอาย
“เอาเลย จูบสิ ทำมากกว่านี้สิ เอากับข้านะ ข้าต้องการเหลือเกิน”สะโพกกลมๆถูไถร่องรูที่ถูกป้ายครีมหล่อลื่นมาก่อนหน้านี้กับความแข็งขันอันใหญ่ที่ตนนั่งทับอยู่อย่างเร้าร้อน เกิดมาเพิ่งเคยพบเจอกับกำหนัดที่แสนทรมานแบบนี้ แค่ความร้อนชื้นที่ดูดดุนยอดอกก็ทำให้สำเร็จความใคร่ไปอีกครั้งเหมือนสัตว์ป่าติดสัดอยู่เลย
“ตรงหัวนมอีก…อีกข้างด้วยสิ อ๊าาาาา อ่ะ…อื้ออออ”มือหยาบของโอตาเบคบดขยี้ไม่เบานักกับจุดเสียวที่แผงอกบาง ดูเหมือนชายาของเค้าจะเสร็จไปสามคราด้วยกัน วงแขนเล็กโอบกอดคอขององค์ราชาเอาไว้ สะโพกเล็กก็ขยับขย่มส่วนร้อนนั้นโดยไม่รู้เนื้อรู้ตัว
“รู้สึกดีขนาดนั้นเชียว เอาแต่ร่อนเอวอยู่นั่นแหละไม่อายบ้างเหรอ หืมมม ยูริโอะ”ปกติแล้วโอตาเบคไม่ใช่คนพูดมากยิ่งกับบนเตียงด้วยแล้วยิ่งจะไม่พูด แต่กับครั้งนี้ที่เค้ารู้สึกสนุกไปด้วยเหมือนกำลังหลอกเด็กน้อยให้หลงผิด มันทำให้อยากพูดจาลามกจาบจ้วงอีกเยอะๆให้อับอาย
“เอาอีกสิ ข้ายังเสียวอยู่เลย ทำอีกๆ”เสียงเรียกร้องเร้าๆของยูริโอะยิ่งทำให้อยากกระทำอีกและตัวราชาเองก็ไม่อยากจะหยุดด้วยสิ โอตาเบคจับความแข็งของตัวเองให้จ่อถูไถกับรูเล็กที่ปิดสนิทแค่เพียงเล่นกับภายนอกเบาๆรูน้อยนั้นก็ขมิบดูดของๆเค้าราวกับจะกลืนกิน
“ยูริโอะ อยากได้ของข้ามั้ย ถ้ามันเข้าไปในตัวเจ้า มันจะยิ่งดีกว่านี้อีก อยากได้รึเปล่า”คำหลอกล่อนั้นทำให้ยูริโอะสั่นสะท้าน
“รู้สึกดีกว่าโดนดูดหัวนมอีกเหรอ อ๊าาาา เอาสิ ใส่เข้ามาเลย”ความร้อนที่จดจ่ออยู่ด้านหลังยิ่งทำให้ตื่นเต้นกับความหวังว่าจะได้ปลดปล่อยความกำหนัดที่กัดกินอยู่ให้ทุเลาลงบ้าง วินาทีแรกที่ความใหญ่โตสอดแทรกเข้ามาความซ่านเสียวก็แล่นริ้วไปทั่วร่างกาย พอเข้าไปสุดทางร่างกายงดงามก็กระตุกปลดปล่อยความเสียวออกมาจนแฉะไปหมด ยิ่งหยาดน้ำไหลย้อยไปสู่ด้านหลัง แท่งเนื้อก็ยิ่งเข้าออกได้ง่ายดายขึ้น
“รัดข้าแรงเหลือเกินนะ รูร่านๆของเจ้าเนี่ย”ก้นที่ส่ายร่อนไม่หยุดโดนตีหลายที่จนเผลอเสร็จสมออกมา ความแสบร้อนทั้งรอบปากทางกับที่ก้นยิ่งทำให้รู้สึกดีเหลือเกินดีจนกัดปากตัวเองจนห้อเลือด โอตาเบคจึงต้องฝังรอยจูบเร้าร้อนให้เพราะกลัวว่าอีกฝ่ายจะได้เลือด ราชาทะเลทรายขอถอนคำพูดที่ว่าจะไม่มาที่ห้องนี้เป็นครั้งที่สองเรียบร้อยแล้วเพราะเนื้อแท้ของกำหนัดมันได้ดึงเอาส่วนที่ทั้งน่ารัก ตรงไปตรงมาและเย้ายวนออกมาให้เค้าได้สัมผัสแล้ว
“เสียวเหลือเกิน ข้าอยากเสร็จอีก กระแทกแรงๆเลย”ร่างทั้งร่างของเด็กน้อยผมทองโดนทิ้งลงบนเตียงกว้างแสนนุ่ม กลิ่นกายหอมๆถูกดอมดมชวนให้วาบหวาม ทั้งสัมผัสจากมือหยาบที่ฟ่อนเฟ้นเนื้ออ่อนจนแดง และยังรสรักที่ฝังเข้ามาในร่างจนตัวสั่นเทาด้วยความเสียว
“อ้าขากว้างๆอีกสิเด็กน้อย แสดงให้เราเห็นหน่อยว่าเจ้ารัก’ของ’ข้ามากแค่ไหน”ขาขาวอ้าออกกว้างจนเห็นส่วนอ่อนไหวที่กระตุกจนน้ำไหลย้อยจากรูเล็กเป็นทาง
“ร่างกายของเจ้าซื่อตรงซะจริงนะ ดูสิมันสั่นน่ารักเชียว”ยูริโอะที่กำลังร่อนสะโพกรับแรงขององค์ราชาอยู่ก็ลืมตาขึ้นมาเห็นสภาพของตัวเองที่เต็มไปคราบน้ำกามของตัวเองที่ปล่อยออกมาเลอะเทอะเต็มไปหมด กับที่กำเนิดเสียงน่าอายดังก้องไปทั่วห้องบรรทม จุดที่เชื่อมต่อร่างของเค้ากับพระสวามี ยิ่งมองก็ยิ่งเสียว ต้องการเหลือเกิน
“เด็กน้อย บอกข้าหน่อยสิว่ารู้สึกยังไง”เสียงทุ้มแหบพร่าด้วยความเสียวซ่านไม่แพ้กัน ปฎิเสธไม่ได้เลยว่าเทวดาน้อยร่านสวาทองค์นี้ถูกใจเค้าเสียจริง ยิ่งสอดใส่รุนแรงเท่าไหร่ก็ยิ่งเร้าร้อน มือน้อยรั้งให้รับจูมพิตแสนหวาน
“ดีเหลือเกิน เอาข้าแรงๆเลย เสียวไปหมด อ๊าาาาาาา”ความร้อนที่มอบความร้อนแรงจู่ๆก็ถูกถอนออกและกระแทกเข้าไปใหม่จนสุดแท่งทำแบบนี้อยู่หลายครั้งจนยูริโอะเสร็จสมอีกครั้งแต่ครั้งนี้มันมากกว่าทุกครั้ง ร่างกายกระตุกไม่หยุด ดวงตาเป็นประกายปิดลงแต่ก็โดนมือหนาตบแก้มเบาๆปลุกให้ตื่น
“ยูริโอะ ข้ายังไม่เสร็จเลยอย่าเพิ่งทิ้งกันสิ”เสียงทุ้มคลอเคลียอยู่ข้างหูทำให้ร่างกายที่คิดว่าไม่ไหวกลับรู้สึกขึ้นมาอีก กายใหญ่โตแกล้งสอดใส่เชื่องช้าแต่เสยขึ้นลงยั่วเย้าให้ยิ่งอยากทำอีก เทวดาน้อยถูกอุ้มขึ้นทั้งๆที่ร่างกายยังเชื่อมต่อกันอยู่กลายเป็นว่าร่างกายที่ปลดปล่อยจนไม่เหลือแรงถูกยกขึ้นลงกระแทกรับกับแท่งเนื้อร้อนอย่างเป็นจังหวะ เสียงเนื้อกระทบกันดังก้องยิ่งกว่าครั้งไหน
“อ๊าาาาาาา ไม่ไหวแล้ว ข้าไม่ไหวแล้ว อื้ออออออ”ยูริโอะถูกดันให้หลังติดกำแพงเป็นที่ยึด ขาเรียวถูกจับพากขึ้นบ่า ร่างกายแข็งแกร่งของชายรูปงามป่าเถื่อนโหมกายเข้าหาร่างน้อยกด้วยความเร็วถี่
“เสร็จพร้อมกันนะเด็กน้อย เราจะมอบให้เจ้าจนเต็มท้องไปเลย”เสียงแหบกระเส่าด้วยความเสียวที่ถูกช่องทางแคบบีบรัดจนแทบขาดยิ่งทำให้ยูริโอะแทบละลาย รู้สึกดีก็ว่าสุดยอดแล้ว แต่การทำให้อีกฝ่ายรู้สึกดียิ่งดีมากกว่าเดิม เหมือนร่างกายหลอมรวมเข้าหากัน เสียงหวานที่เริ่มจะแหบจางกรีดร้องออกมาเสียดังเมื่อรู้สึกถึงความร้อนวาบและเสียงครางทุ่มต่ำเมื่อเสร็จสิ้นความใคร่ รู้สึกดีจนเหมือนฝันไป
กลับไปกดนุ้งโอะกันเถอะ